Movie Review: Raw (2017)

Sebuah filem Perancis-Belgium arahan Julia Doncournau ditayangkan pada festival filem Cannes 2016 dan telah menggondol satu anugerah. Ketika Toronto International Film Festival tahun lepas juga, tayangan filem ini telah menyebabkan ada penonton yang pengsan kerana  visual gory yang ada dalam filem ini. Raw merupakan satu filem horror yang baru ditayangkan di Eropah dan Amerika Syarikat.

Filem ini mengisahkan seorang remaja perempuan, Justine yang baru sahaja masuk ke satu sekolah veterinar. Di sana, minggu orientasinya sedikit pelik. Pelajar-pelajar akan dibenarkan berparti, seks bebas, untuk hari pertama kelas mereka terpaksa memakai kot yang disimbah darah haiwan dan dipaksa memakan buah pinggang arnab yang mentah. Untuk pengetahuan, Justine dan semua ahli keluarganya ialah vegetarian. Justine dipaksa makan oleh kakanya yang merupakan senior disitu. Secara tidak sedar, perbuatan tersebut telah menyebabkan Justine mempunyai satu tabiat makan daging yang pelik.

Bagi aku, ini merupakan sebuah filem horror yang agak thought provoking. Banyak penonton yang tertanya-tanya tentang apa sebenarnya pengarah filem ini hendak sampaikan? adakah beliau menggalakkan cannibalism atau veganism? Atau adakah ini cara untuk mengkritik sistem pendidikan? Macam-macam tanggapan sebenarnya.

Jika dilihat dari segi teknikal, filem ini berjaya memaparkan visual gore yang agak baik. Banyak lagi filem-filem yang memaparkan visual-visual yang mampu membuatkan penonton muntah. Babak Justine menggaru kulit badannya sampai luka agak mengerikan sebenarnya dengan bunyi beliau menggaru sampai aku rasa macam kulit dia nak koyak atau terbakar. Seram.

Watak-watak dalam filem ini agak baik. Watak Justine berkembang dengan begitu kemas. Perkembangan watak beliau dibantu oleh 2 watak pembantu, kakanya sendiri, Alexia dan roomatenya, Adrien yang merupakan seorang lelaki gay. Dua orang watak ini mempunyai perangai yang berbeza. Bayangkan Justine seorang watak yang mungkin melampau dari segi moral (kalau kalian tonton, akan tau apa jenis moral yang melampau itu), dua watak pembantu ini membawa perspektif yang berbeza samada makin syaitan atau makin baik. Watak Justine betul-betul dipimpin oleh dua watak pembantu ini.

Jalan cerita ini agak perlahan. Euro horror type aku rasa. Sama seperti The Human Centipede. Babak yang memperlihatkan gory pun sebenarnya tak banyak. Tetapi bila kau nampak perubahan Justine, kau akan rasa ingin tahu apa yang akan jadi kepadanya. Ketika perjalanan mengenali watak Justine inilah pengarah memasukkan elemen gory kedalam filem ini yang aku rasa, wow. Nak muntah jugalah.

Cuma aku rasa satu sahaja yang kurang iaitu penghujung filem ini yang sebenarnya macam twist. Malang sekali, di awalan filem aku macam dah boleh agak. Perkara ini melibatkan ibu bapa Justine dan kalian fahmilah apabila menonton filem ini.

Walaupun geli, bagi aku ia memberi nafas baru kepada filem horror. Ada orang memang suka menonton filem-filem gore macam ni dan Raw merupakan filem yang agak sesuai ditonton. Janganlah tonton filem ini semasa perut tengah kosong. Takut tak larat nak makan di lain waktu.

8/10

 

Movie Review: The Mummy (2017)

The Mummy, sebuah filem arahan Alex Krutzman yang merupakan filem reboot dari filem-filem Mumia yang wujud di dunia sebelum ini. Aku pasti, ramai yang mengingati filem The Mummy lakonan Brendan Fraser. Tetapi, aku kalau boleh nak elak banding kan filem yang baru ini dengan yang lama. Bagi aku, The Mummy tahun ini sebenarnya berada di universe yang berbeza.

Filem ini mengisahkan tentang Nick Morton (Tom Cruise) yang menjumpai satu makam lama di sebuah kota lama Mesopotamia di Iraq. Beliau bersama-sama rakan, Chris Vail (Jack Johnson) dan arkeologi, Jennifer Halsey (Annabelle Wallis) menjumpai satu mumia yang merupakan Princes Ahmanet (Sofia Boutella). Selepas Morton melepaskan kerada Ahmanet dari kawasan tersebut, Morton sering dibelenggu satu vision dan sebenarnya beliau terkena satu sumpahan.

Marilah aku bercerita perkara yang baik. Bagi aku, filem ini berada di tahap yang boleh tahan. Aku melihat potensi filem ini boleh pergi jauh. Sebelum filem ini ditayangkan lagi, aku sudah mengetahui tentang “Dark Universe” yang bakal ditayangkan di pawagam. Dark Universe ni aku akan cerita kemudian.

Aksi filem ini boleh tahan. Ada sebab kenapa Tom Cruise dipilih meskipun ada orang cakap sekadar nak jual filem sahaja. Mungkin benar. Tetapi, dalam usia 50 tahun, Tom Cruise masih boleh berlakon filem-filem yang lasak (aku komen baik tang lasak sahaja). Aksi yang dipaparkan dalam tahap yang ok. Aku suka mereka memberi watak Mummy yang baru iaitu seorang wanita. Sofia Boutella merupakan pelakon yang sesuai untuk watak ini. Beliau juga seorang pelakon yang berdarah Algeria, tidak hairanlah wajah beliau agak kena dengan ‘mood’ filem ini.

Masalah terbesar bagi aku untuk The Mummy ialah plot. Plot filem ini bagi aku agak caca merba. Permulaan filem ini baik, ada unsur Knights Templar, cerita pula kisah bagaimana Princess Ahmanet diawet hidup-hidup kerana membunuh ibu bapanya dan adiknya kerana takut tidak dapat menjadi seorang firaun. Bila muncul satu watak ini yang aku kira agak dominan. Aku tak nak cerita nama watak tersebut, pelakonnya ialah Russell Crowe.

Watak Crowe dalam filem ini akan muncul dalam Dark Universe iaitu filem-filem raksasa yang akan wujud pada tahun-tahun yang mendatang. Bagi aku, ianya sangat terburu-buru. Untuk meletakkan ‘tapak’ universe dalam sesuatu filem, patut contohi Marvel. Clue tentang universe diberikan pada post end credits. Watak yang bakal menyinari universe (dalam erti kata, watak Russell Crowe) ini hanya muncul sebagai cameo sahaja. Lihat Nick Fury dalam Marvel Cinematic Universe. Apabila filem ke-5 barulah beliau nampak aktif dalam MCU.

Dark Universe sepatutnya memudahkan jalan cerita. Plot yang ringkas tetapi penonton mudah faham. Filem ini kekurangan elemen ‘adventure’. Sepatutnya, kisah mumia yang hidup kembali ini patut dijadikan tiang kepada filem ini. Bukannya plot yang membuatkan penonton pening. Serius aku cakap, sub plot watak Russell Crowe ni agak membuatkan aku sedikit lost. Mungkin juga aku perlu menonton 2 kali untuk kefahaman yang lebih.

Watak yang tidak perlu seperti Jack Johnson yang cuba membawa unsur humor bagi aku tak berapa nak jadi. Aku tak merasakan satu elemen humor pun wujud dalam watak beliau. Tom Cruise juga membawa watak ‘asshole’ dalam filem ini. Watak Princess Ahmanent juga tidak dikembangkan dengan begitu baik sampai ada kalanya, aku tertanya-tanya, filem ni nak cerita pasal apa sebenarnya? Dari segi humor, aku nampak filem ini seperti ‘try hard’.

Aku harap filem Dark Universe yang seterusnya akan lebih baik. Pastikan mereka tumpukan watak utama (monster) dan tidak mencampurkan watak-watak Dark Universe yang lain. Sedikit mengecewakan, tetapi aku masih lagi merasakan filem ini merupakan filem popcorn yang ok. Kalau bosan dan menguap, entahlah.

5/10

 

• ada easter egg dalam filem ini. Book of death ada muncul kejap.